فریمورک‌های تولید نرم‌افزارهای تحت وب، یک سری ابزار و قوانین را فراهم می‌کنند که برای ساخت برنامه‌های تحت وب استفاده می‌شوند. این فریمورک‌ها مزایای بسیاری دارند که برای توسعه‌دهندگان و توسعه برنامه‌های تحت وب بسیار مفید هستند. در زیر به برخی از مهم‌ترین فریمورک‌های تحت وب اشاره خواهیم کرد.
لاراول یک فریمورک تحت PHP است که برای توسعه برنامه‌های تحت وب استفاده می‌شود. این فریمورک نیز معماری MVC را دنبال می‌کند و از بانک‌های داده روابطی پشتیبانی می‌کند. لاراول از قابلیت‌هایی مانند مهندسی معکوس، تعریف مسیرهای URL، ارسال پست‌های فرم و … پشتیبانی می‌کند.
جنگو یک فریمورک تحت پایتون است که برای توسعه برنامه‌های تحت وب استفاده می‌شود. این فریمورک معماری MVC را دنبال می‌کند و از قابلیت‌هایی مانند تعریف مدل‌های داده‌ای، مدیریت دسترسی، مدیریت فرم‌های ورودی و … برخوردار است. همچنین دارای ابزارهایی برای ساخت و اجرای تست‌های واحد می‌باشد.
ریلز یک فریمورک تحت روبی است که برای ساخت برنامه‌های تحت وب استفاده می‌شود. این فریمورک نیز معماری MVC را دنبال می‌کند و از بانک‌های داده روابطی استفاده می‌کند. ریلز از قابلیت‌هایی مانند ایجاد راه‌های URL، تعریف مدل‌های داده‌ای و … برخوردار است.
اکسپرس یک فریمورک تحت جاوا اسکریپت است که برای ساخت برنامه‌های تحت وب استفاده می‌شود. این فریمورک بر اساس معماری مدل مشتری – سرور (MVC) طراحی شده است و از Node.js برای پشتیبانی از اجرای کد‌های جاوا اسکریپتی در سمت سرور استفاده می‌کند.
اسپرینگ یک فریمورک تحت جاوا است که برای توسعه برنامه‌های تحت وب استفاده می‌شود. این فریمورک از معماری مدل، نمایش، کنترل‌کننده (MVC) پشتیبانی می‌کند و قابلیت‌هایی مانند ایجاد واسط‌های برنامه‌نویسی نرم‌افزار API، پشتیبانی از تزریق وابستگی و تولید کد همگام با توسعه را داراست.
ایمبر یک فریمورک تحت جاوا اسکریپت است که برای توسعه برنامه‌های تحت وب استفاده می‌شود. این فریمورک معماری MVC را دنبال می‌کند و از Ember CLI برای مدیریت کدها و اجرای تست‌ها استفاده می‌کند. ایمبر از قابلیت‌هایی مانند مدیریت دسترسی، مدیریت فرم‌های ورودی و … پشتیبانی می‌کند.
